 |
 Deel III - het Begin van het Einde De engel wordt gecomplimenteerd; eindelijk is de afgezant geboren! De engel vertelt dat hij ook verantwoordelijk was voor de omgewaaide bomen, waardoor Ada in het ziekenhuis belandde. De engelen praten verder over de Chef en Satan. Daarna gaat de engel verder met zijn verhaal. Quinten moet na zijn geboorte nog enkele weken in de couveuse blijven. De directeur van de sterrenwacht heeft inmiddels woord gehouden. Het 'gezinnetje' komt terecht op het kasteel Groot Rechteren. Max noemt het 'een geschenk uit de hemel'. Ook Sophia kan haar ogen nauwelijks geloven. Ze maken kennis met de overige bewoners van het kasteel: het echtpaar Spier, de docent Verloren van Themaat, de vertaler Marius Proctor en zijn vrouw Clara, Theo en Selma Kern. Eindelijk is de dag aangebroken dat Quinten het ziekenhuis mag verlaten. Max haalt hem samen met Sophia en Onno op. De zusters hebben grote moeite om afscheid te nemen van Quinten, want het is zo'n lief en mooi kind. Ook voor Onno is het een bijzondere dag. Het is voor het eerst dat hij Groot Rechteren bezoekt. Hij is zeer tevreden over de nieuwe woonomgeving voor zijn zoon. De medebewoners van Groot Rechteren ontvangen Quinten liefdevol. Een half jaar later neemt Max Sophia en Quinten mee naar de sterrenwacht in Dwingeloo. Diezelfde dag brengen zij een bezoek aan kamp Westerbork. Ze passeren de plek waar het fatale ongeluk in februari plaats had, maar Max kijkt er alleen met een snelle blik uit zijn ooghoeken naar. In het kamp komen bij Max weer allerlei herinneringen boven van de tweede wereldoorlog. Intussen is Onno Quist aan een politieke bliksemcarri�re begonnen. Hij wordt gekozen in de gemeenteraad en korte tijd later wordt hij benoemd als wethouder van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Onno denkt steeds minder aan Ada en Quinten. Ada is goed ondergebracht in een verpleegtehuis in Emmen en ook Quinten ontbreekt het aan niets. Na Quintens eerste verjaardag, twee maanden geleden, is hij niet meer op Groot Rechteren geweest. Hij voelt zich eenzaam en besluit Helga te bellen. Helga is nog steeds vrijgezel en Onno wil haar graag weer terug. Quinten Quist groeit op tot een schattige peuter. Ondanks dat hij nog niet praat, ontwikkelt hij zich tot een intelligent kind. Hij maakt prachtige tekeningen en de kunstenaar Proctor vindt dat Quintens werk tentoongesteld zou moeten worden. Door de omwonenden wordt Quinten liefkozend aangesproken met Kuku, als afgeleide van zijn initialen Q.Q. Enkele weken voor Quintens derde verjaardag brengt Onno met Helga een bezoek aan Groot Rechteren. Tijdens een wandeling met zijn vader, spreekt Quinten zijn allereerste woordje uit: Obelisk. Als Quinten vier is brengt Max hem voor de eerste keer naar de kleuterschool. Sophia is van mening dat het goed voor zijn persoonlijke ontwikkeling zou zijn. Quinten begrijpt niet waarom hij niet wordt opgehaald door zijn mama, zoals de andere kinderen. Sophia legt hem uit dat zij de moeder is van zijn mama en dat mama slaapt, net als Doornroosje. Thuisgekomen laat Sophia hem een foto zien van Ada. Quinten neemt de foto trots mee naar zijn kamer. Onno is inmiddels al weer vier jaar wethouder. Ondanks dat hij niet ontevreden is, accepteert hij de functie van staatssecretaris van Wetenschapsbeleid. Door zijn nieuwe baan heeft hij nog minder tijd om Quinten te bezoeken. Quinten bezoekt inmiddels de eerste klas van de lagere school. Het lezen van zinnen als 'Cambodjaanse president Lon Nol verlengt speciale volmachten' is geen enkel probleem voor hem. Sophia en Max verbazen zich elke dag weer over hun pleegzoon. Op een dag gaat Quinten naar buiten om de pet van meneer Roskams vader te zoeken. De pet ligt al jarenlang begraven, dus leent Quinten een schop van meneer Roskam. Tijdens de graafwerkzaamheden vindt hij enkele pijlpunten van vuistbijlen. Al snel blijkt het te gaan om oplichterij. De pijlpunten lagen erg netjes naast elkaar. Meneer Verdonkschot blijkt de zogenaamde 'prehistorische pijlpunten' in de grond te hebben gestopt om er jaren later veel geld voor te krijgen. Quinten is zeven jaar als kort na elkaar Quintens overgrootmoeder (Sophia's moeder) en grootvader (Onno's vader) overlijden. Hij vraagt zich af waarom Ada's naam niet in de rouwadvertentie staat vermeld. Volgens Onno is dat omdat ze niet gestoord mag worden. Quinten geeft aan dat hij zijn moeder graag wil zien. Onno sluit zijn ogen en stemt in. Een week later neemt Onno zijn zoon mee naar het verpleegtehuis in Emmen. Quinten wil weten of zijn moeder echt niet meer wakker zal worden. Onno zegt hem dat Ada niets meer horen, zien en voelen. Ze zal nooit meer wakker worden, maar ze is ook niet dood. Quinten vraagt hoe het gebeurd is en Onno vertelt hem alles over Ada's leven en het ongeluk. De kennismaking met zijn moeder maakt grote indruk op Quinten. 's Avonds heeft hij nachtmerries: hij bevindt zich in een volledige stilte en diepe duisternis. Hij is in het midden van de wereld, in een complex omgeven door zalen, trappen, zuilen, pilaren en loopbruggen, waar hij alleen uit kan ontsnappen door te ontwaken. Als hij wakker wordt, gilt hij het uit. Sophia neemt hem mee naar haar kamer. Vanaf dat moment komt zijn 's nachts niet meer bij Max. In maart 1977 valt het kabinet en Onno's partij komt als grote winnaar uit de bus. Men verwacht dat Onno snel een ministerschap aangeboden zal worden. Het tegendeel blijkt helaas waar. De christen-democraten kiezen een conservatieve partij als coalitiepartner, waardoor de socialisten - Onno's partij - afvallen. Onno voelt zich nu eindelijk vrij. Helga vindt dat hij zichzelf maar wat wijsmaakt: hij hoort gewoon in de politiek. Onno geeft toe en wordt fractielid in de Tweede Kamer. In de komende vier jaar ziet hij Quinten nog minder dan vroeger. Max heeft intussen een verhouding met een secretaresse op de sterrenwacht, genaamd Tsjallingtsje Popma. Pas na enkele maanden vertelt Max dit aan Sophia. Ze vindt het leuk voor hem, maar Max durft Tsjallingtsje niet mee te nemen naar Groot Rechteren. Quintens droom van 'het midden van de wereld' blijft hem steeds achtervolgen. Als hij 's ochtends wakker wordt probeert hij de architectonische perfectie vast te houden, maar helaas. Hij wil weten waar het gebouw, dat hij de 'Burcht' noemt, zich bevindt. Bij meneer Themaat pluist hij alle boeken over architectuur na. Als meneer Themaat Quinten vraagt waar hij naar zoekt, wil Quinten weten wat het gebouw is. Meneer Themaat denkt dat het gebouw niet bestaat, maar dat het Pantheon in Rome op een goede tweede plaats komt. Als Quinten de tekeningen van het Pantheon ziet, concludeert hij dat de Burcht niet van deze wereld is. Pas als meneer Themaat een boek laat zien met reproducties van Piranesi's Carceri, ziet Quinten gelijkenis met de Burcht. In de zomer van 1980 worden in Westerbork twee nieuwe spiegels in gebruik gesteld. Volgens Quinten moet vanaf de sterren te zien zijn, hoe de Tweede Wereldoorlog verliep. Deze visie maakt op de aanwezigen grote indruk. Volgens Onno kan het echter nooit gerealiseerd worden. Bovendien moet het verleden voor eeuwig verzegeld zijn. Op het gymnasium heeft Quinten, evenals op de lagere school, geen vrienden. Zijn interesses liggen in andere zaken, dan waar zijn leeftijdsgenoten over praten. Quinten speurt nog steeds verder naar zijn Burcht en verwaarloost daarbij zijn huiswerk. Als Onno wil weten wat Quinten wil worden, antwoordt Max 'architect'. Quinten weet eigenlijk niet wat hij wil worden. Hij heeft er ook nooit over nagedacht. Een jaar later, het is inmiddels 1981, wordt Onno voorgedragen als minister van Defensie. Helaas gaat Bart Bork dwars liggen. Hij dreigt Onno's bezoek aan Cuba wereldkundig te maken. De partijleiding adviseert Onno om het dan maar rustiger aan te doen. Onno twijfelt, maar gaat met het voorstel akkoord. Even later krijgt hij opnieuw een tegenslag te verwerken: Helga is vermoord. Onno wil weg, weg uit Nederland. Na Helga's begrafenis stuurt hij Max, Sophia en Quinten een afscheidsbrief. Hij raadt hen af naar hem te zoeken, want ze zullen hem toch niet vinden. Niet veel later overlijdt de baron van Groot Rechteren. Hij laat Quinten 40.000 gulden na. De erfgenamen van de baron willen Groot Rechteren verkopen aan de huidige bewoners, maar zij kunnen niet voldoende geld bij elkaar krijgen. De komende periode gaat Groot Rechteren van de ene eigenaar over op de andere. Doordat de bewoners nog huurbescherming genieten, heeft dat voor hen geen directe gevolgen. De komst van Korvinus, eigenaar van een sloopbedrijf, zorgt voor onrust in de gelederen. Korvinus zet alles op alles om de bewoners weg te jagen. Zijn methode heeft tot gevolg dat de ��n na de ander verhuist. Max beklaagt zich bij Sophia over Korvinus. Hij krijgt bij haar echter geen gehoor: "Ik vind het niet prettig als je zo mijn slaapkamer komt binnenvallen, Max.". Het jaar 1985 wordt een jaar vol ingrijpende gebeurtenissen. Arend Proctor (zoon van Marius en Clara) en Evert Korvinus (zoon van de eigenaar) verongelukken bij een joyride. Ada's toestand verslechtert. Er zijn problemen met de spijsvertering, Ada krijgt een nierbekkenontsteking en uiteindelijk wordt baarmoederhalskanker geconstateerd. De gynaecoloog ziet af van een operatie, omdat er al te veel uitzaaiingen zijn. Ook chemotherapie, bestraling en medicijnen zijn niet aan de orde. Sophia wil een eventuele beslissing aan Onno overlaten, maar Max vindt dat dat Sophia's taak is. Sophia vindt dat er een einde aan moet komen. Max heeft Ada al jaren niet meer gezien en schrikt van de aanblik. Ada is helemaal afgetakeld en Max kan nog nauwelijks een lichaam herkennen onder de lakens. Max brengt een bezoek aan Tsjallingtsje. Ze vertelt hem dat ze een kind van hem wil. Het idee spreekt Max ook wel aan. Hij trekt zich terug in de tuin om aan het idee te wennen. Plotseling wordt Max getroffen door een meteoriet. Hij heeft daarmee de twijfelachtige eer de tweede man te zijn die dat overkomt. Na de dood van Max vraagt Quinten zich af wat hij nog op Groot Rechteren doet. Hij besluit zijn vader op te gaan zoeken. Zijn school is niet belangrijk, want alles wat hij weet heeft hij daar niet geleerd. Sophia is niet enthousiast over Quintens plannen. Hij moet nog maar ��n jaar en dan heeft hij het gymnasium afgerond. Quinten is echter niet te vermurwen. Hij blijft immers maar een paar maanden weg en als hij terug komt kan hij zijn school wel afmaken. Bovendien beschikt hij over voldoende geld. Uiteindelijk beseft Sophia dat ze haar kleinzoon niet tegen kan houden. Quinten informeert bij diverse mensen naar de mogelijke verblijfplaats van Onno, maar hij heeft geen succes. Onno's advocaat wil Quinten ook niet vertellen waar hij te vinden is. Quinten besluit naar Itali� te gaan; daar is hij immers nog nooit geweest. Hij neemt zijn schetsen en tekening van de Burcht mee, in de hoop dat hij ze nog kan aanvullen.  
|